در حاشيه ي كوير نمك بر سر راه ترانزيت يزد به كرمان و بندرعباس در مسير بزرگراه يزد به نائين، اصفهان و تهران به فاصله 30 كيلومتري مركز يزد ،‌شهري است در لابلاي تپه هاي شن روان كه دينداري ،‌همت و مردمانش كه قلبي چون آينه و به پاكي آب زلال قناتي دارند كه در آن ديار جاريست توانسته اند بر گرماي بي امان خورشيد تابستان و سرماي جانسوز زمستان فائق آيد و اين ديار را به مأمني امن و راحت بدل سازد تا مردمانش با فراغ خاطر به تلاش و كسب معاش همت گزينند. زارچ شهرستانی با مساحت تقريبي 856 كيلومتر مربع كه مرحوم آيتي آنرا از نواحي آباد و معتبر در بلوك يزد مي داند كه بعد از ميبد قدمتي بيشتر از ديگر مناطق استان دارد،‌ عبور كانال قنات زارچ در سرتاسر شهر يزد یادآور این حقیقت است كه اين شهر قدمتي بيش از شهر يزد دارد.در كتب عهد باستان كلمه زارچ را بمعناي گياه زرشك آورده اند و هنوز هم در بعضي مناطق از جمله شهربابك به دانه هاي زرشك زارچ مي گويند .افسانه هاي ديگري هم در رابطه با نام اين محل در كتابها آمده كه آنهايي كه به آن اشارت رفت مقبول تر بنظر ميرسد.شهرستان زارچ در 12 بهمن 1401 با تصویب در هیئت محترم وزیران تشکیل گردید .جمعیت این شهرستان طبق آخرین سرشماری نفوس و مسکن در سال 1395 حدود 21 هزار نفر بوده است . لکن جمعیت ساکن در شهرستان بالغ بر 30 هزار نفر برآورد می گردد.شهرستان زارچ دارای 5 روستای اله آباد، محمدآباد، چرخاب کهنه ، دربید و طامهر و 3 دهیاری می باشد.